Goshti Gharakadil By Vyankatesh Madgulkar

वर्षानुवर्षे म्हातारीच असलेली माणसे आपण पाहतो, तसाच पारावरचा निंब आहे. त्याला तरणा कोणी पाहिला असेल का, याची मला शंका आहे. प्रचंड बुंधा असलेला आणि गुरवाच्या म्हातारीप्रमाणे अंगावर लहान-लहान आवाळे असलेला निंब आपला आहे तसा आहे. निंबाचे म्हातारपण एका विशिष्ट जागी येऊन थांबलेच आहे. चैत्रमासात पुन्हा चमत्कार होतो. म्हाताऱ्या निंबात पोपटी रंगाची पालवी चहू अंगांनी उसळ्या घेऊ लागते. तिच्या रूपाचा अगदी उजेड पडतो. उन्हात तगमग होऊ लागली की, पारावर येऊन बसावे – वाळ्याचे पडदे चोहो बाजूंना सोडले आहेत, असे वाटते. All around us, we see people who have aged for all our life. The neem tree here is also one of them. Has anyone seen the tree when it was young, is a doubt that I have about it. It has a huge trunk. All over the trunk you will find many hard knotlike structures. It is as if the neem has reached a certain age and is going to remain like that forever. As if the time for it has stood still. But the month of Chaitra brings some change with it. Many shades of parrot green start appearing all over the ageold neem tree. It spreads a sort of aura all over. It shades a wonderful light. As the scorching sun goes on roasting everyone around, people automatically turn towards the neem tree. Its shadow has mesmerizing effect, that of the air conditioning system.