उनहातला चंदना (उन्हातलं चांदण) केशव फडणीस यांनी

आपल्या बाहेरून नोकरीला मोठ्या एका भावाच्या कुटुंबाची उमेदवारी विसाव्यासोबत नोकरीला अभ्यास. भावा बहिणींना शिकवले, मोठं जागा. उच्चाची इच्छा-नोकरी, हालअपेष्टा, कष्ट करून, कधी अपमान सोसूनही घर उभं राहिल्याचं समाधान चक्क चाळीस वर्षं करत असताना शिक्षणासाठी आलेले भालेबुरे अनुभव, बरेवाईट प्रसंग, अनेक माणसांच्या माणसांची गट्टी, त्यांचे स्वभाव, घडलेला प्रवास, सामाजिक हे व्यवसायी त्यांनी आपल्या विचाराने दिपून घेतले. ते म्हणतात, 'जीवन कर्तव्य करताना अनेक लोक, प्रलोभने आपल्यासमोर आपली पण सचोचित ठेवण्याची वेळ आली. इच्छित स्थळी जाण्यासाठी कधी शांत वाटा किंवा वळणेही असतात. होरपळ आणि हिरवळ ही तर आपलीच ओळखी-" आपल्या लेखनात दुःख आणि कारुण्य पच प्रस्तुत हास्यविनोदाचा मार्ग त्यांनी शोधला आणि त्याचे प्रकार लेखन केले.