सहचारी (सहचरी) माधव पिटके यांचे

"मात्या आल्या आल्या मी मागून काढलो. योग्य जागा, मला पोचवलेले अवगुण पचवले. माझे गुण तोलून मापून कौतुक केले... खरे विसरले नाही सौ. निघाले दुःखाने कधी खचली. संकटात कधी डगमगले नाही. .ती फार धीराने, संयमाने वागली. मुळचीच ती समाधानी होती. एखाद्या गोष्टीची खंत स ​​तिला ठाऊक सिस्टीम. मोठ्या प्रमाणात गुण पिंड होता. चांगले बघायला तिला आनंद होता. अशी सहचरी घडणे खरोखर भाग्याचे.