व्यंकटेश माडगूळकरथेने सुमारे ५० वर्षापूर्वी त्यांच्या वास्तविक बाचकांचे लक्ष ग्रामीण सुरक्षिततेने, भारत हा अनेक वेध्यांचा देश आहे, हे उघडून दिले. गावाकडच्या जग, जगाचे मूल्ये, संघर्ष, नातेसंबंध विजिषा वृत्तीचे पासंबंधी माणसाचे व धाडसाने घडवले. त्यांच्या शांततेत त्यांचा सामर्थ्य चालू ठेवण्यासाठी प्रतिष्ठान चालू केले. प्रतिष्ठान विकास नबोदित लेखक ग्रामीण जीवनाची कथा माग वळती. ते वाचले असे समजले की आजची तरुण ग्रामीण ग्रामीण जीवन प्रसारितपणे पाहते आहे. या कथा संबेदनशील व भावनाप्रधान आहेत. सभाचासल अस् बाण बाहेरो. सामाजिक, सामाजिक, व्यक्तीच्या वागण्यामांसा, एखाद्या व्यक्तीचा गावगाड्याशी संबंध जोडणारा संबंध लेखक किंवा त्याची साक्ष पाहणे; बाचताना वृत्ती खिळवून टाकणारे जीवनदर्शन या कथांमधे होते. या संग्रहातील कथा बाचकांना हृदयस्पर्शी वाटतील, तर उदयोन्मुख लेखक प्रेरणादायी ठरतील माडगुळकर प्रती व्यंकटेश