डॉ स्वाती कर्वे यांचे हिमालय दर्शन (हिमालय दर्शन).

अनेकांना त्याप्रमाणे हिमालयाचे आकर्षण होते. काश्मीर, बद्रनाथ, केदारनाथ, कुलू, मनलीचा प्रवास केला होता. त्यांनी काढलेली लॅण्डस्केप, छायाचित्रे प्रदर्शनेही त्यांनी भरवली होती. त्यांच्याकडून हिमालयाची वर्णने, प्रवासातील गमतीजमती ऐकल्या. तेव्हा रेल्वे पठाणकोट जात होती. तेथून त्यांनी बसने प्रवास केला होता. तेव्हापासून हिमालयात जाण्याची इच्छा होती. काही वर्षे वाटली बघावी. ८८६ च्या मे मे १९ आम्ही प्रथम दोन्ही विचारसर काश्मीर, अमृत, दिल्ली, आग्रा ही सहल गुरुनाथ ट्रॅव्हल कंपनीकडून केली. काश्मीरचा प्रवास ही हिमालयाची एक झलक होती. जम्मू-श्रीनगर प्रवास, काश्मीरमधील बागा, दालसरोवर, पहेलगाम, गुलमर्ग, तिथला रोप-वे, झेलम नदीचा उगम वेरीनाग हे बघून जीव वेडावून गेला. आमचा सहल मॅनेजर होता श्री. अशोक जोशी तरुण, उत्साही, बोलका व कामसू पंजाबी तरुण. अशोक आपले प्रवासाचे अनेक किस्से रंगवून सांगतो. ''बद्रीनाथ-केदारनाथ लवकर करा. तो प्रवास तरुण वय करा तरच त्याचा आनंद घेता येईल, असे तो सांगतो! आम्हांला एवढी प्रेरणा पुरेशी होती. प्रवासाची आवड आम्हांनाही घटकच. खूप सुहासिनी कधी म्हटले नाही. काश्मीरच्या पाठोपाठ आम्ही बद्रीनाथ-केदारनाथ, गंगोत्री-यमुनोत्री ही उत्तराखंड चारधाम यात्रा आणि वैष्णवदेवी-अमरनाथाचा प्रवास केला. बद्रीनाथाचा प्रवास करताना मी लिहीत होतो. प्रवासवर्णन लिहिण्याचे निर्देश. हिमालयातील अनुभव, अनुभव प्रवास हा विलक्षण आहे. आपले अनुभव, मनातील विचार असे लिहिले होते. हनुमानचट्टी ते जानकीचट्टी हा पायी प्रवासाचा अनुभव शिकवा. टेन्शनने सुविधा प्रथम वाटली. पायाच्या दीर्घ दुखण्यातून नुकतेच बरे वाटत होते. खूप आनंदात दडपण होते. मी सावरले होते. त्या दिवशी मी लिहिले आणि लिहीत गेलो. प्रवासात एक माझ्याकडे लेखन चालू होते. सांगावर आधारित लेख साप्ताहिक सकाळ व केसरीमध्ये प्रसिद्ध. १९८९ मध्ये आम्ही अमरनाथची यात्रा केली. काश्मीर तीन तीन बदलून गेले होते. वातावरणात स्पष्टपणे सांगत होता. आम्ही ऑगस्टमध्ये काश्मीरमध्ये होतो आणि पाठोपाठ-नोव्हेंबरमध्ये काश्मीरમાં પોલીસी दिसम्बर. अतिरेकी कारवाके काश्मीर खोरे हादरून टाकले. नंतरच्या वर्षी अमरनाथ यात्रा सुरूच नाही. तेव्हा 'एकाकी अमरनाथ' हा लेख मी केसरीत लिहिला होता. खूप पाणी अनेक वर्षांच्या पुलाखालून गेले. परत हिमालयात जाणे नाही. इतर प्रवास खूप केला, पण हिमालयात जाण्याचा योग आला नाही. कुलू-मनाली अजून व्हन्ग आहे. पणालय प्रवास मजा, अनुभव हिमच. तो अनुभव इतर प्रवासात येत नाही. कितीही आठवडे आठवले. माझी लेखनाची माहिती मात्र अनेकांनी नेऊन वाचीत होते. उत्कर्ष प्रकाशनाचे श्री. सुधाकर जोशी यांच्यासोबत या लेखनाचा विषय निघाला. त्यांनी लेखन पुस्तकरूपाने प्रसिद्ध तयारी दाखवली. माझा विचार आला. बद्रीनाथ-केदारनाथाच्या लेखनाला अमरनाथ, वैष्णोदेवी विषय लेखनाची जोड द्यावी. अमरनाथ संबंध ठेवल्या लेखाची कात्रणे प्रश्नली. त्यामध्ये ग्रंथ. सर्वच पुनर्लेखन ठरले. मन उडत परत गेले. १९८९ ऑगस्टवर पोचले. जुने फाईल उघडली आणि दिसले दालनच जणू उघडले. मन वर्षे मागे गेले. सारा प्रवास तपशिलासह जागा. काही आठवडा खटपट खूप काही नाही. जणू नुकता प्रवास केला चड्डी पहाडी ताज्या मला वाटते. तुम्ही लेखन करताना मी सह हरवून गेले. पुन:प्रत्ययाचा आनंद दाखल. सर्वच लेखन 'हिमालय दर्शन' या पुस्तकात आता प्रसिद्ध होत आहे. संपूर्ण वर्षांनी लेखन पुस्तकरूपाने प्रसिद्ध होत आहे, याचा खरोखर आनंद आहे. पुस्तकाची कल्पनाच रचना. त्याचे श्रीय सर्वस्वी श्री. सुधाकर जोशी यांनाच आहे. वाचकांना लेखन आवडेल असे वाटते. रंगीत छायाचित्रांची जोड पुस्तकांच्या सौंदर्यात निश्चित भर घालते. प्रस्तुत पुस्तकातील रंगीत छायाचित्रे आमचे मित्र श्री. कुमार दिघे ह्यांनी उपलब्ध करून दिली. मनापासून आभार. - डॉ. स्वाती कर्वे