वि.स.खांडेकर यांचे हस्ताचा पाऊस

हा 9 लघुकथांचा संग्रह आहे, खांडेकरांच्या टोपीतील आणखी एक पंख, त्यांच्या फॅन क्लबसाठी एक ट्रीट आहे. सर्व कथांचे विषय ते आहेत ज्यांच्याशी आपण खूप परिचित आहोत. येथे नमूद केलेली पात्रे आपल्या आजूबाजूला दिसतात. मुळात सारखीच असलेली मानवी वृत्ती या कथा दर्शवतात. काहीवेळा, हे अशा डॉक्टरांबद्दल आहे ज्याने रुग्णांच्या कल्याणासाठी आपले संपूर्ण आयुष्य दिले आहे. त्या बदल्यात त्याला जे मिळते ते फक्त द्वेष असते. त्याचे कुटुंब हरवले आहे, मारले गेले आहे, त्याच्यापासून दूर खेचले आहे. तो मानवतेवरचा विश्वास गमावतो पण शेवटी त्याची चांगली पार्श्वभूमी आणि शिकवणी त्याला त्याच्या सामान्य स्थितीत आणतात. कधीकधी, खूप चांगले चारित्र्य बिघडले जाते आणि निष्पाप मन एका मारेकरी बनते, प्रत्येक मानवी मनाचा एक भाग सैतानाने पछाडलेला असतो हे उघड करते. एक विशिष्ट कथा स्त्री असण्याचा, मातृत्वाचा खरा अर्थ दर्शवते, ती जगण्याला खोली देते, जीवनाला अर्थ देते. इतर कथा समाजातील सन्माननीय सदस्याचे अपयश प्रतिबिंबित करते. एक कथा प्रेमाचा खरा अर्थ सांगते; तो अधिकार नाही, कर्तव्य आहे. भीतीमुळे आपल्यामध्ये कोणत्या भावना येऊ शकतात? ही एक अतिशय चांगली कथा आहे जी तरुण आणि म्हातार्‍यांची मने उलगडून दाखवते आणि आपल्या लक्षात आणून देते की तरुण आणि वृद्धांसाठी भीती सारखीच असते. त्याच्या कथेत; 'कवी, शिंपी आणि राजकरण' या तीन व्यवसायांच्या मानसिकतेचे सूक्ष्म तपशील ते चित्रित करतात. 'आरसे महल' हे उघड सत्य समोर आणते की जोपर्यंत आपला चेहरा आणि शरीर सुंदर आहे तोपर्यंत आपण आंतरिक सौंदर्य ओळखू शकत नाही, जेव्हा सौंदर्य आपल्याला सोडून जाते तेव्हाच आपण देवाचा विचार करतो. शेवटचा परंतु कमीत कमी नाही, खऱ्या प्रेमाचा अर्थ आणि विवाहाचे महत्त्व आणि भारतीय संस्कृतीत त्याचे मूल्य स्पष्ट करतो.