ऍड. कुलकर्णी लिखित असोशिंची भाषांतारे (असोशींची शुभे)

अनेक क्षणांनी आपलेपणाने ठसे उठवले मऊशार मनावर. आणि सुख-दुःः उत्कटतेने झेलण्याची संधी सुटणे. अनुभव विश्व समृद्ध होत गेले. विर्जित ते क्षण अन् माणसंही. पण त्यांच्याशी जोडलेली नाळ अतूट राहिली. त्या उत्कट अनुभूतची जपवणूक केली. बागेतील झाडे, झाडे यांच्या झाडे. ती डवरलेली आहे अगदीच. तीच उतरवली आहे शब्दांत. गद्य, पद्य किंवा ललित लेख रुपात. भारतीय 'पिंपळपान', 'अवकाळचा पाऊस' या काव्यसंग्रहातून हाच प्रयत्न केला होता. आता या 'असोशींची' प्रयत्न केला आहे. तुम्हाला यातील तरलता एका विश्वात पहा, हा माझा विश्वास आहे. ऍड. शुभदा कुलकर्णी (छाया प्रभुणे)